Gedaan met de pret... Of toch niet?

Hsaaallootjes!

Hier is ie dan, de langverwachte en het o zo spannende reisverslag!

Alle vrienden, vriendinnen, familie bedankt voor de hartverwarmende reacties!

Nadat wij jullie hadden verteld over de eerste 2 weken is het echte leven weer begonnen. Geen karaoke meer voor ons, maar serieuze bezigheden vanaf nu.

De 1e dagen stage zijn goed bevallen. Zoals vooraf gedacht, is uitgekomen. Een bijzonder leuk stageadres. De werksfeer is heel relaxt. De collega’s golfen zelfs op het kantoor. Moet je niet denken dat het er hier niet gewerkt wordt. Het gaat er hier heel ontspannen aan toe, maar werk wordt wel degelijk verzet! De eerste week was vooral veel inlezen in de materie en research doen naar wat de organisatie allemaal bezighoudt.
Zitten een paar ex-topgolfers tussen. Verder is het een gemixt gezelschap van 18 werknemers (exclusief de Hollandse kanjers). Gemixt op gebied van leeftijd, geslacht, nationaliteit, etc. Kortom heel leuk om een half jaar werkzaam te zijn voor deze organisatie.
Nadat de eerste stageweek was afgelopen zijn we met enkele collega's, door de flexibele werktijden is lang niet iedereen er altijd, wat corona's gaan drinken in de boarderroom. Een gezellige manier om de week te besluiten en op een informele manier met elkaar om te gaan.

Het weekend daarop was voor onze begrippen een vrij rustig weekend. De avonden waren rustig en zondag hebben wij met wat locals een wedstrijd gevoetbald in Albert Park, het park waar ook de Grand Prix van Melbourne wordt gereden.

Na het weekend volgde natuurlijk stage-week 2! jeeuj! De eerste 2 dagen verschilden niet veel met die van de week er voor. Veel informatie gelezen en gesproken met onze 2 'interim' stagebegeleiders. Ook enkele taken verricht, echter deze taken zijn niet echt noemenswaardig. Maar deze taken horen natuurlijk bij het begin van een stage en zorgen er voor dat je de mensen wat beter leert kennen.
Dan was het eindelijk woensdag, de dag dat Kevin Tangey, onze stagebegleider, weer terug zou zijn op kantoor. We hadden al gehoord van onze collega's dat het een aardige man was, dit bleek al snel. Hij nam ons even apart en vertelde kort wat onze taken en werkzaamheden zullen zijn op stage. De volgende dag ging hij hier wat dieper op in en hebben wij een soort van college gehad van Kevin. Kevin is namelijk een oud-docent en daarom ook een meer dan geschikte stagebegeleider voor ons.
Donderdag 17.00 uur was het dan 'eindelijk' weekend voor ons en het beloofde een knalweekend te worden!

Vrijdag eerst nog naar de outletfactory geweest, waar de nodige nette kleren zijn gekocht (voor bodemprijzen!!), alvorens het weekend echt kon begonnen. Die vrijdagavond zijn we met mensen van het hostel naar een club geweest genaamd 'the saint' en hier was het 2(0) halen 1(0) betalen, het was dan ook behoorlijk gezellig. Vervolgens zouden wij naar een 'house-party' gaan (nee, niet de house-partys die jullie kennen uit Nederland) waar iedereen uit het Hostel zich zo ongeveer bevond. Dit werd echter een gebed zonder eind. We zijn 2 uur wezen zoeken en van de ene taxi in de andere gesprongen maar het mocht niet baten. Gedesillusioneerd en ongeveer sober zijn we weer richting huis gekeerd en hebben wij ons bedje opgezocht.

Dan was het eindelijk zaterdag! Voor veel Australische sportfans de dag van de waarheid. Vandaag zou namelijk de Grand Final Day zijn voor het Australian Football (Footy). Voor diegenen die deze sport nog niet hebben ontdekt. Footy is een soort van rugby en voetbal in 1 en is absoluut de volkssport nr.1 in Australie. Voor veel Australiers is het ook een dag van veel drinken en gezellig samenkomen in pubs etc. Wij begaven ons met enkele vrienden richting the RSL, een clubhuis oorlogs-veteranen. De Heinekens waren 3 dollar en wij kozen al gauw partij voor de Hawthorn Hawks, met onze held Lance 'buddy' Franklin. Nadat we heel wat dollars hadden ingezet op wie de eerste goal zou scoren, wie zou winnen, met hoeveel punten, etc, hebben wij Hawthorn naar de overwinning geschreeuwd.
Na de wedstrijd zijn we rond een uurtje of 5 richting het strand gegaan tezamen met enkele Australische en Deutsche freunden. Hier genoten van de zonsondergang en de nog aangename temperatuur, de Heinekens waren ook nog aardig op temperatuur trouwens.

Maar dan was daar HET moment. Een van de Australische vrienden kwam plotseling met een SINGLE meisje aanzetten. Met haar er bij zijn we nog een uurtje op het strand gebleven alvorens zij met een werkelijkwaar fantastisch voorstel kwam. Zij stelde voor om het gezellige samenzijn in haar huis voort te zetten. De dutch guys vonden alles inmiddels prima en we zijn met 2 taxi's richting Lauren's huis vertrokken. Daar aangekomen bleek dat deze dame over een Spa beschikte, hier waren wij dan ook zeer content mee en we konden niet wachten er in te springen.

Vervolgens hebben we dan ook ongeveer 36 uur in deze spa gezeten (met bier en pizaaaaas jalalalala) en heeft Rick Lauren wat beter leren kennen. Nadat iedereen het redelijk had gehad me de Spa zijn we gaan slapen in een logeerkamer van Lauren. De volgende dag zijn we redelijk vroeg vertrokken en vertelde Rick aan Mike dat hij onder water het handje van Lauren had vastgehouden. Rick kwam als morele winnaar uit de strijd en Mike droop wederom gedesillusioneerd af.
Zondag gevoetbald in Albert Park met de locals en dat was het weekend dan alweer!

Maandag te horen gekregen dat wij volgende week naar een evenement buiten Melbourne gaan. Zo zien wij wat er allemaal komt kijken bij een dergelijk evenement en leren wij wat meer over het spelletje. Wij zullen hier een nacht doorbrengen, jeej eindelijk weg uit het hostel. Verder veel bezig geweest met opdrachten voor school m.b.t. stage.

Dan nog even een huishoudelijke mededelijk van H.W.Lommerts kant:
"Een aantal hebben al een officiele waarschuwing in de brievenbus gehad. Maar ook via deze weg wil ik iedereen een offciele waarschuwing geven: MET CARIN LOMMERTS WORDT NIET GEOUWEHOERD IN DE BQ KANTINE!"

Nou genoeg tot dusver en wij zien jullie reacties met belangstelling tegemoet!

Cheers.

Mike & Rick